Toen Wakkie zich namens Schiphol bij Chipshol meldde, gaf hij desgevraagd aan de geheime onderhandelingen met een duidelijk mandaat in te gaan. De inzet van Jan Poot was tweeledig. Hij wilde compensatie-afspraken maken over grond die hij mede door toedoen van Schiphol kwijtraakte en/of niet mocht ontwikkelen. Maar vooral wilde Poot een regeling treffen voor het samen met de luchthaven realiseren van gebiedsontwikkeling in de Schiphol-regio.
De gesprekken verliepen aanvankelijk in een goede sfeer. Ze gingen mede over het Groenenberg-terrein (35 hectare) van Chipshol naast de Aalsmeerbaan en de Pruissen-locatie (15 hectare) op Schiphol-Rijk. Beide terreinen kon Chipshol door toedoen van de luchthaven nooit ontwikkelen. Voor het Groenenberg-terrein bood Schiphol tijdens de besprekingen 16 miljoen euro plus 10 miljoen euro schadevergoeding.
Jan Poot is verbijsterd door dit niet serieus te nemen bod: "Alleen al onze schade wegens stelselmatige tegenwerking door Schiphol bij de ontwikkeling van ons Groenenberg-terrein is door externe deskundigen becijferd op minstens 100 miljoen euro. En voor de grond bood een partij onlangs bijna 60 miljoen euro. Het bod van Schiphol beantwoordt dus in de verste verte niet aan de werkelijke waarde van het terrein." Ook voor de Pruissen-locatie kwam Schiphol met een extreem lage bieding. Aan de suggestie van Poot om inzake gebiedsontwikkeling rond de luchthaven elkaar niet langer te bestrijden maar juist samen te werken is volgens hem door Schiphol volledig voorbij gegaan.
Poot (87) ervaart de handelwijze van de luchthaven als een regelrechte belediging. Volgens hem hebben Nijhuis en Wakkie zich willens en wetens bezondigd aan een vertragingstactiek en hem twee jaar lang aan het lijntje gehouden. Overigens betwijfelt Poot zeer of Wakkie en Nijhuis daadwerkelijk een mandaat hadden. Hij veronderstelt dat zij van Staatswege zijn overruled, mede vanwege de door Chipshol ontketende Kalbfleisch/Westenberg-affaire.
